Είμαι blogger...

Ε, ναι λοιπόν!! Είμαι blogger!! Και ό,τι γουστάρω θα κάνω, ό,τι γουστάρω θα λέω!

Όλα όσα ακούγονται αυτές τις μέρες, προφανώς, για ν' ακούγονται, συμβαίνουν... Το θέμα είναι πού συμβαίνουν; Μήπως σε ορισμένους δημοσιογραφικούς κύκλους; Λέω εγώ τώρα...

Απειλές, εκβιασμοί... Λες και σήμερα μάθαμε το Internet. Τόσοι και τόσοι, επώνυμοι και μη, προσπαθούν να στήσουν ένα τρομο-δίκτυο. Και κοπιάζουν γι' αυτό. Δε θα τους περάσει όμως. Το να ελέγχεις συνειδήσεις και ζωές είναι ταυτόσημο του φασισμού κι όχι ξαδέρφη ή μπατζανάκης του.

Τα blogs δεν υπόκειντο ποτέ σε κατηγορίες, γιατί να γίνει τώρα αυτό; Όπως τους δημοσιογράφους δε σας αρέσει να σας κατηγοριοποιούν, γιατί να αρέσει σε μας να μπαίνουμε σε καλούπια; Μπορεί ένας να είναι τρελλός (βλ. εμένα) και στο blog του να 'χει ό,τι να 'ναι.

Ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει γι' αυτό; Κανείς, υποθέτω...

Εδώ γίνονται σημεία και τέρατα με τους (ευυπόληπτους, πάντα) δημοσιογράφους, βλέπουμε κασσέτες, D.V.D., πολιτικά παιχνίδια, υποκλοπές προσωπικών στοιχείων... Αλλά, πάντα, στο απυρόβλητο!

Δίκιο είχε ο Χαρδαβέλλας: "Αρχίζω να νοιώθω πως καλά κάνουν και μας αποκαλούν με συνθήματα όπως "αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι"!"

Όταν ένας (μεγάλος) δημοσιογράφος, δάσκαλος για πολλούς, παραδέχεται κάτι τέτοιο, τι συζητάμε από 'κει και πέρα;


Συγγνώμη για το επιθετικό του μηνύματος, είπα να κάνω θεαματική αρχή, lol.

Καλή αρχή,
Νικήτας